Thijs Homan is gefascineerd in de vraag hoe verandering nu daadwérkelijk gaat. Wat gebeurt er precies als organisaties veranderen? Hoe beleven de betrokkenen dat? En onder welke condities komen zij in beweging? Kortom: hoe ziet het organisatielandschap er uit van al diegenen die samen de organisatie creëren, stabiel houden of juist bewegen? Want eigenlijk is het best vreemd. Soms hebben grootschalige verandertrajecten in organisaties nauwelijks enig effect. En soms zie je dat organisaties zich razendsnel ontwikkelen, terwijl er helemaal geen formele verandertrajecten gaande zijn. Hoe kan dit?

Thijs start deze masterclass direct al met een aantal prikkelende stellingen. Bijvoorbeeld dat naarmate er meer wordt geprobeerd om verandering te managen, de betrokkenen juist minder zullen veranderen. Of dat heel veel veranderingen tot stand komen ondanks in plaats van dankzij een veranderprogramma. Daarmee schetst Homan een totaal ander beeld van organisaties, van management en van verandering dan we gewend zijn en laat hij je nadenken of je rol als (verander)manager.

In de conventionele (verander-)managementliteratuur is het uitgangspunt dat organisatieverandering gemanaged moet worden. Als verandering niet gemanaged wordt, dan gebeurt er te weinig, – zo is de gedachte. Het gaat dan niet snel genoeg. Of het gaat juist alle kanten op. Het is echter maar de vraag of organisaties zich alleen maar ontwikkelen door interventies van managers. Je kan het ook omdraaien en organisaties niet als het primaire resultaat beschouwen van datgene wat managers doen. Maar juist als resultaat van datgene waar alle mensen binnen en buiten de organisatie mee bezig zijn. Managers dus niet zien als het epicentrum van de verandering, maar hooguit als éen van de vele spelers. Belangrijke spelers, zeker, maar niet de enige.

Anders gezegd: hangt de wèrkelijke ontwikkeling van organisaties af van de ‘hoofdzinnen’ (veranderplannen, visies, stippen aan de horizon en k.p.i.’s) van het management of juist ook van alles wat daaromheen (‘et-cetera’) gebeurt? Daarover gaat deze masterclass: wat gebeurt er nou eigenlijk echt in de dagelijkse praktijk van organisaties en organisatieontwikkeling? En is dat sec het resultaat van managementprocessen of ook van vele ándere dynamieken?

In deze masterclass daagt hij je uit om vanuit twee verschillende perspectieven te kijken naar veranderen en organiseren. Met natuurlijk de vraag wat jou perspectief is en wat dat betekent voor een veranderproces. Daarmee vestigt Thijs Homan de aandacht op zaken die vaak onderbelicht zijn gebleven in de management- en veranderkundige literatuur. Centraal hierbij staat de paradox: hoe kan je de doelstellingen waar je voor staat realiseren, terwijl je eigenlijk maar relatief weinig controle hebt over alles wat er zich in en om de organisatie afspeelt?