Hoe is dat zo gekomen?

‘Da’s een grappig verhaal. Ik kan me nog herinneren bij de eerste editie, dat ik er 2 dagen van tevoren van hoorde.  Festival en kennis, beide hobbies, dus dat sprak aan. En ja, er was nog een kaartje, dus ging ik. Maandag terug op kantoor bij RBO gaf ik een presentatie over mijn opgehaalde inzichten. Vooral het verhaal van Allard Droste zat daar in, over vertrouwen geven aan je mensen. Wel grappig, jaren later heb ik m’n eigen bedrijf Fiducie HRD genoemd, omdat ik geloof in ontwikkelen vanuit vertrouwen. Maar goed, ik was dus helemaal enthousiast en toen gaf m’n leidinggevende destijds aan, ‘waarom ga jij niet zorgen dat dat ook naar Groningen komt?’ En je gelooft het niet maar een paar maand later  kwamen wij elkaar tegen bij het koffiezetapparaat bij een Managementboekenevent. Daarna ben ik bij jou op de koffie geweest in Amsterdam op de Zuidas.’

En van het één kwam het ander?

Yes, zo’n kennisfestival als in Deventer, dat wilde ik ook in Groningen. En dat kwam er. Haha moet wel zeggen dat dit meer met jullie had te maken dan met onze toevoeging destijds hoor. Engbert, Henk Pieter (beiden Pentascope) en Rudie waren al in contact. Ik herinner me nog een voorbereidingsavond met pizza’s met z’n vijven. Ik vind jullie manier van werken zo tof, ongedwongen, positief. Na die eerste keer op het Suikerunieterrein was ik echt een beetje verdrietig toen het afgelopen was.’

En vanaf toen was je er steeds bij?

‘Nou, ook de tweede editie in Groningen was voor mij heel impactvol. Ik heb daar aan het eind van die dag, in gesprek met een goede vriendin die vrijwilliger was, besloten te stoppen bij RBO en als zelfstandige verder te gaan. De derde keer op de drafbaan was gewoon festivalbezoeker. Dat was ook gaaf, zoveel bekenden, inspiratie, en als je niks hoeft, loop je nog relaxter rond.

En nu, bij de komende editie, weer vol aan boord. Meer dan ooit zelfs. Dat kwam ook leuk tot stand. Ik was op vakantie toen jij appte. M’n opdracht was net klaar en ik zat wat te denken over mijn onboarding dienstverlening. Jij appte over jullie jubileum en of we niet wat samen konden doen. Wellicht dat het festival in Groningen daarvoor wat zou zijn. Weer zo’n moment dat het precies klopte.’

Het lijkt alsof toeval steeds een rol speelt?

‘Oh jee, het wordt wel een beetje ‘oma vertelt’ nu. Ik bedenk me dat ik de allereerste keer in Deventer de sessie van Hans van der Loo en Patrick Davidson over energie meemaakte. Zij gaven hun boekje daarover weg en je moest er inschrijven wat jij het allerliefste zou willen doen. Ik schreef ‘spreken en schrijven’. Ik wil op podia staan. Dat zit nog altijd in m’n achterhoofd. Ik doe het met trainingen en workshops. Maar nog niet “echt”. Hoe tof dat dat nu gaat gebeuren op Het Kennisfestival, bijna 10 jaar later.

Moeten we het ook nog over de inhoud van jouw praatje hebben?

‘Haha, zullen we dat ook nog even doen? Je leert het allerbeste als de sfeer goed is, daar geloof ik echt in. Daar vind ik het Kennisfestival een geweldig voorbeeld van. En dat geldt dus ook bij onboarding. Je wilt dat jouw nieuwe medewerker goed landt, jullie cultuur gaat omarmen en echt onderdeel wordt van het team. In mijn praatje ga ik deelnemers helpen om dat voor elkaar te krijgen aan de hand van mijn 5 stappen aanpak. .

In veel organisaties zijn het  bosje bloemen en de leuke eerste dag inmiddels wel geregeld. Maar dan ben je er nog niet.  Verwachtingsmanagement kan bijvoorbeeld nog veel beter. Door gesprekken te voeren en regelmatig vragen te stellen als Hoe val je in het team? Wat vind je van de cultuur? Klopt het met wat we zeiden aan het begin? Wat heb je van me nodig?  Je wilt dat jouw nieuwe medewerker zich echt gezien en gehoord voelt. En daar zijn we nog lang niet. De 27^e reik ik je volop ideeën aan over hoe je dat goed én leuk aanpakt.’

En jouw podium?

Op ons podium gaat het de hele dag over HR van nu. Dat organiseer ik samen met Renske. Was heel tof hoe wij via een gezamenlijke kennis elkaar ontmoetten, het kregen over het Kennisfestival en beide dachten, ‘Ja, dit moeten we gewoon gaan doen!’. Zij belde Barbara en Pierre, ik Anique, en toen hadden we ineens een podium vol. Het wordt mooi, ik heb er alweer zin in!’

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Oh jee, het wordt wel een beetje ‘oma vertelt’